Polskiej szlachcianki podróż do Imperium Osmańskiego

Tajemniczy świat Orientu, życie w zaciszu haremu, oczyszczające rytuały hammamu - dla jednych symbol zniewolenia kobiety, dla innych rajskie życie bez kłopotów i problemów. Jakim miejscem okaże się dla Emilii, młodej Polki, którą los rzucił do dziewiętnastowiecznej Turcji?

Jest rok 1842. Emilia Konarska przygotowuje się do rozpoczęcia nowicjatu w jednym z podwileńskich klasztorów. Jej ojciec brał udział w powstaniu listopadowym, za co został aresztowany i ukarany wcieleniem do rosyjskiego wojska. Majątek uległ konfiskacie a pani Maria Konarska razem z małą Emilką musiała szukać schronienia u krewnych. Wkrótce zresztą zmarła, a dziewczynka została umieszczona w klasztornej szkole, gdzie spędziła kolejne 10 lat. Matka przełożona uważa, że Emilia będzie dobrą zakonnicą, widzi w niej nawet swoją następczynię. Jednak zanim Emilia oficjalnie rozpocznie nowicjat do klasztoru przybywa Selim, dawny służący jej ojca i podkomendny z powstańczego oddziału. Okazuje się, że Emilian Konarski żyje w tureckiej niewoli i istnieje możliwość uwolnienia go za okupem. Emilia wie gdzie matka ukryła pieniądze i zanim na zawsze zamknie się za nią klasztorna furta postanawia wyruszyć z Selimem na ratunek ojcu.

Dorota Ponińska, autorka trylogii "Podróż po miłość", której pierwszy tom pt. "Emilia" opowiada o perypetiach panny Konarskiej, ma wiele pasji i zainteresowań. Absolwentka Wydziału Polonistyki UW (Katedra Kultury Polskiej), ukończyła również studia z zakresu public relations i amerykanistykę. Przez kilka lat pracowała zawodowo, m.in. w zespole d/s uzyskania przez Warszawę tytułu Europejskiej Stolicy Kultury. Jej pasją była i jest kultura Orientu, w związku z czym podjęła studia na Wydziale Orientalistyki UW, a ponieważ chciała spróbować swoich sił w dziedzinie literatury napisała "Emilię" oraz jej kontynuację.

Emilia, która nie zna właściwie świata poza klasztornymi murami zostaje rzucona na głęboką wodę - kilkutygodniowa podróż z Wilna do Stambułu, zderzenie z nieznaną kulturą, wreszcie zainteresowanie jakie okazują jej mężczyźni sprawiają, że zaczyna się zastanawiać, czy faktycznie ma powołanie do zakonnego życia. I chociaż jej głównym celem jest odnalezienie ojca, to młoda kobieta musi poważnie zastanowić się nad swoją przyszłością.

Autorka "Podróży po miłość" oprócz wątków przygodowo-romantycznych oferuje również czytelnikowi wiele ciekawych informacji o kulturze i historii Imperium Osmańskiego, które w połowie XIX wieku przechodzi metamorfozę, europeizuje się, sułtan wprowadza reformy społeczne i polityczne, a dzięki swojemu położeniu geograficznemu rozwija się gospodarczo. 

Akcja powieści toczy się dwutorowo - w pierwszej połowie XIX wieku, oraz w wieku XIII. Bohaterem średniowiecznej części jest mistyk i poety Dżalaluddin zwany Rumim - jeden z adorujących Emilię mężczyzn jest jego wielbicielem i swoją pasją zaraża ukochaną.

Na koniec pragnę podkreślić, że "Podróż po miłość. Emilia" nie jest w żadnym razie romansem, co mógłby sugerować tytuł książki. Dorota Ponińska stworzyła ciekawą, wielowątkową powieść historyczno-obyczajową, bajecznie kolorową, pachnącą wschodnimi wonnościami i kuszącą bogactwem smaków orientalnej kuchni. Warto ulec tej pokusie...