Diabelska edukacja

Ponieważ w większości odrobiłam już wcześniejsze zobowiązania czytelnicze to pomalutku biorę się za czytanie stosu z fantastyką.
Pilipiuk poszedł na pierwszy ogień a to dlatego, że wcześniej przeczytałam już "Kuzynki" więc chciałam dokończyć serię. Pozostałe książki ułożyłam sobie zaś wg ciężaru gatunkowego;) 

Nie chodzi tu oczywiście o ciężar wyrażony w kilogramach a raczej o to, do jakiego odbiorcy dana książka jest skierowana. Doszłam bowiem do wniosku, że "edukację" fantastyczną trzeba, tak jak każdą inną, rozpoczynać od rzeczy najlżejszych, przeznaczonych dla młodszego czytelnika. Z tego powodu ostatnie kilka wieczorów spędziłam w towarzystwie Filipa Engella, pieknej Satiny oraz kota Lucyfaksa - bohaterów książki "Uczeń Diabła" autorstwa duńskiego pisarza  Kenetha B. Andersena.

Filip to wręcz anioł w ciele 11-letniego chłopca. Ma zawsze odrobione lekcje, wzorowo się zachowuje, pomaga innym i nigdy nie kłamie - po prostu ideał. I jak to się często ideałom zdarza pada ofiarą Sorena, szkolnego dręczyciela. Uciekając przed prześladowcą wpada pod koła samochodu, traci przytomność i odzyskuje ją... u bram piekła. Pojawienie się Filipa w tym akurat miejscu budzi ogromną konsternację - okazuje się bowiem, że nastąpiła pomyłka. W wypadku miał zginąć goniący chłopca Soren. Problem jest o tyle poważny, że nowy lokator piekielnych otchłani ma do spełnienia niezwykle ważną misję - ma zostać nowym władcą piekieł, gdyż Lucyfer jest bardzo chory i jego dni są policzone.
A tu taka wpadka...
Niestety Śmierć nie chce interweniować po raz drugi i Lucyfer musi zadowolić się tym co już ma - rozpoczyna się diabelska edukacja Filipa. Jak się skończy? Czy uda się zmienić anioła w ludzkiej skórze w godnego następcę władcy potępionych? Jaką rolę w tej przemianie będzie miała piękna diabliczka Satina? I co właściwie dolega Lucyferowi? Po odpowiedź odsyłam do książki.

Muszę przyznać, że czytałam te książkę z uśmiechem na twarzy. Moim "nauczycielskim" zdaniem książka jest doskonałą lekturą dla młodego czytelnika - jest w niej przygoda, tajemnica, nieźle skonstruowani bohaterowie i trochę zaskakujące rozwiązanie akcji. Autor podszedł do swojej historii z lekkim przymrużeniem oka, powieść jest zabawna a piekło bardzo przypomina naszą ziemską rzeczywistość. Jest oczywiście przesłanie i morał, ale nie jest zbyt nachalny więc powinien spełnić swoje zadanie;)

Czy polecam starszym czytelnikom? Raczej tak - muszą tylko pamiętać, że jest to książka dla 10 - 12-latków i nie da się jej porównywać do lektur "dorosłych"...