Trzy w jednym - czyli mini opinia, ogłoszenie i moje tajemnice...

Wpis miał się pojawić wczoraj, ale przechodziła u nas burza za burzą i elektronika szalała.

Ale przejdźmy do rzeczy. Po pierwsze - jakiś czas temu drogą wymiany pozyskałam książkę Carolyn Jess-Cooke "Zawsze przy mnie stój". Czytałam pozytywne recenzje tej powieści na blogach, urzekła mnie okładka w przepięknym niebieskim kolorze i temat wydał mi się niebanalny. Książka dotarła, troszkę poleżała na półce i wzięłam się do czytania. No i niestety już wiem, że to nie jest książka dla mnie...

Obiektywnie przyznaję, że wizja autorki jest niezwykle oryginalna, książka napisana jest pięknym językiem, postacie bohaterów też w porządku - może to ja po prostu się do takich lektur nie nadaję... No nie porwała mnie ta historia i już... W każdym razie dzisiaj powędrowała już w Polskę, może kolejna właścicielka ją doceni bardziej niż ja - a ja tymczasem czekam na "Hyperversum" na którą się wymieniłam:)

**********************************************************************************

Wczoraj miała premierę książka, której współautorami są również blogerzy, m.in. Sil oraz nasza "nakanapowa" Agacia. Oto kilka zdań na jej temat:

Czy Ty również możesz powiedzieć: "Książki Moja Miłość"?

„KSIĄŻKI. MOJA MIŁOŚĆ”. Tym jakże niewinnym tytułem opatrzono książkę zawierającą treści – nie bójmy się tego powiedzieć – obrazoburcze i sprzeniewiercze wobec wszelkich statystyk i analiz rynku czytelniczego w Polsce! Książkę popularyzującą niezwykle groźną herezję, zataczającą w społeczeństwie coraz szersze kręgi… Czytanie!

Podobno w Polsce w zastraszającym tempie maleje liczba osób, które sięgają po książki dla przyjemności. Statystyki lecą na łeb, na szyję, eksperci grzmią w mediach o wtórnej analfabetyzacji naszych krajanów, a biblioteczne i księgarniane regały pokrywają się podobno niebezpiecznym dla zdrowia kurzem…A tu – proszę! Pojawia się nagle grupa maniaków, którzy nie tylko nie wstydzą się przyznać do tego, że książki darzą uczuciem gorącym i żywiołowym, lecz w dodatku tę swoją literacką miłość ośmielają się przelewać na papier, tworząc w ten sposób… kolejną książkę. I są to zarówno wielokrotni recydywiści w tej dziedzinie, jak i debiutanci, którzy do tej pory twórczość literacką uprawiali pokątnie, do szuflady i dopiero wkraczają na drogę literackich zbrodni…

Plon ich działań oraz machinacji okazuje się bardzo różnorodny – od najmroczniejszych wizji świata, w którym książki są puste (Cicha praca automatów) lub niepotrzebne (Nawet gołębie popełniają samobójstwo), poprzez literackie dowody na silne powiązania literatury z życiem uczuciowo-erotycznym istot ludzkich (Książka na poprawę humoru, Pasażerka, Miłość dzięki książce, Magiczna książka), po teksty silnie uwydatniające, jeśli nie magiczną, to co najmniej podejrzanie tajemniczą moc lektury (Uczeń czarodzieja, Martyna Raj). Nie zabraknie też rozważań na temat książek, które stają się substytutami życia (Mur z książek), znaczenia aktu czytania (Lubimy czytać), trudności związanych z aktem tworzenia (Fatalny manuskrypt), inspirującej – nie zawsze do dobrych rzeczy – mocy książek (W pogoni za mordercą) oraz wyznań… tytułowej bohaterki (Przygoda z ludźmi). Czytelnik zawita też na moment do świata fantasy (Zaklinaczka zła) A na deser – kilka cytatów z życia tych, którzy niekoniecznie czytają dla przyjemności, czyli dręczonej lekturami młodzieży szkolnej (Światowy Dzień Książki).

Czyżby dla każdego coś miłego? To już ocenią czytelnicy, którzy odważą się sięgnąć po tę nietypową publikację. Publikację, która zapewne nie dostanie Nobla, ba, nawet NIKE, ale która – mimo wszystko – zasługuje na uwagę jako istotny argument w toczącej się od lat dyskusji na temat stanu czytelnictwa w Polsce. I dowód na to, że niektórzy nie tylko czytają z zapałem, ale też sami sięgają po pióro, by otwarcie wyrażać swoją miłość.

Przyjmijcie to "dziecko miłości" życzliwie. A może sami zainspirujecie się zawartymi w tej książce historiami i
sięgniecie po pióro tudzież klawiaturę, by wzbogacić świat literatury o własne dzieło?

**********************************************************************************

Od kilku dni blogerzy uczestniczą w zabawie pod nazwą:

Tak się złożyło, że kilka osób w swoich nominacjach wymieniło również mój blog. Dziękuję Ewie, Książkowcowi, Książkoholiczce, Balbinie64, Sil, Soulmate, Smerfetce oraz Avo_lusion za nominacje. 

Kochani, stale obserwuję dosyć dużą liczbę blogów i po prostu nie umiem wybrać tylko 16. I właściwie dlaczego nie mogłabym nominować tych osób, które wymieniłam wyżej - a tego mi niestety zabrania regulamin... I jak mam wybrać? Tych których obserwuję najdłużej? Tych, którzy najczęściej komentują moje wpisy? Tych, których gust literacki jest najbardziej zbieżny z moim? A może zrobić losowanie? No nie wiem...

Dlatego postanowiłam, że nominuję wszystkie blogi, które odwiedzam - uwierzcie, robię to regularnie, nie zawsze zostawiam notkę ale każdy Wasz wpis czytam:)

Jednym z punktów tej nominacji było wyznanie siedmiu swoich tajemnic - tak się złożyło, że w poprzedniej zabawie jakoś ten blog uniknął nominacji, więc te kilka rzeczy o sobie mogę teraz zdradzić:)

1. Jestem leworęczna. Kiedy byłam dzieckiem trochę to przeszkadzało, bo dzieciaki mnie przezywały - pomogła mi moja ciocia, która była pedagogiem szkolnym. Nauczyła mnie pewnej "mantry", którą pamiętam do dzisiaj i czasem jak ktoś wyraża zdziwienie, że piszę lewą ręką to również jej używam. Jak brzmi ta "mantra"? Otóż: "Leworęczni są inteligentniejsi".
2. Ukończyłam najstarszą w Polsce szkołę średnią, a mianowicie I LO im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W roku 1988, kiedy zdawałam maturę szkoła obchodziła 400-lecie istnienia. Chodziłam do klasy o profilu klasycznym z rozszerzoną łaciną i starożytną greką. Mogę się pochwalić, że fragmenty Homera czytałam w oryginale.
3. Bardzo chciałam studiować filologię rosyjską - do dzisiaj urzeka mnie brzmienie tego języka. Życie zweryfikowało plany - zaraz po maturze poszłam do pracy, zostałam nauczycielem historii i taki kierunek studiów wybrałam. Ale historia zawsze była moją wielką pasją więc krzywda żadna mi się nie stała:)
4. Gdyby wybierano cesarzową bałaganiarzy - miałabym ogromne szanse na wygraną. W moim domu panuje totalny chaos, aczkolwiek o ile mi nikt w moim bałaganie nie grzebie jestem w stanie zlokalizować każdą rzecz.
5. Nie oglądam telewizji. Wcale. Od czasu do czasu jakiś film na DVD. 
6. Uwielbiam śpiewać i robię to bardzo dobrze (opinia nie moja, tylko profesjonalisty). Nie umiem natomiast grać na żadnym instrumencie oprócz fletu prostego - tego nauczyłam się jeszcze w podstawówce.
7. Najpierw mówię potem myślę. Czasem prowadzi to do sytuacji niezbyt przyjemnych, ale często jest bardzo zabawne. Do historii przeszło moje wezwanie rzucone w pewnej klasie w moim gimnazjum - cytuję:"Dwóch silnych, niekoniecznie mądrych potrzebuję na gwałt w bibliotece!"... Nie miałam na myśli nic zdrożnego - ot, chciałam, żeby przesunąć regał bez wyjmowania z  niego książek...